Ooracupunctuur is een van de vormen van (niet klassiek Chinese) acupunctuur. In het oor bevinden zich volgens acupuncturisten punten die overeenkomen met de diverse organen in het menselijk lichaam, hersenen, hart, ledematen en dergelijke die door middel van acupunctuur gestimuleerd kunnen worden. Met behulp van een applicator worden zeer kleine stalen, verguld stalen of titaannaalden (0,75 x 1,00 mm) semi-permanent in de huid gebracht. Ook kunnen punten worden gestimuleerd met gewone acupunctuurnaalden, laserbestraling, massage of manipulatie.De Franse arts Paul Nogier ontdekte deze methode in het midden van de 20e eeuw na observaties van een volksgeneeskundig gebruik om bij lage rugpijn een bepaalde plaats op de oorschelp te prikkelen. De Franse neurofysioloog David Alimi vond in 2002 dat het steken van een naald in het ooracupunctuurpunt dat zou corresponderen met de duim eenzelfde verandering aan de sensibele hersenschors te zien geeft op een functionele MRI scan als mechanische stimulatie van de duim zelf.Bij wijze van ‘integrative medicine’ wordt ooracupunctuur onder meer in klinieken buiten België aangewend voor de behandeling van chronische ziekten, zoals onder andere ziekte van Parkinson en pijnbestrijding, al dan niet in combinatie met reguliere geneesmiddelen, die in dosering sterk gereduceerd kunnen worden, en de levenskwaliteit positief beïnvloeden.